ประวัติความเป็นมา
กุยบุรีเป็นเมืองเก่าตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้น ที่ตั้งคือบริเวณบ้านจวนบนในปัจจุบันอยู่หมู่ที่ 2 ต.กุยบุรี ห่างลำน้ำกุยบุรีประมาณ 400 เมตร สมัยกองทัพพม่ายกทัพเข้าตีไทย ต้องเข้ามาทางด่านสิงขรและจะต้องข้ามลำน้ำกุยบุรีบริเวณท่าข้ามซึ่งเป็นส่วน ที่แคบและตื้น เจ้าเมืองกุยได้รวมตัวกันลอบโจมตีทัพพม่า และมักประสบชัยชนะเป็นประจำจนมีสมญานามเรียกขานว่า “เสือกุย” และอบต.กุยบุรีก็ใช้สัญลักษณ์ประจำหน่วยงานเป็นรูปเสือด้วย พ.ศ.2503 กระทรวงมหาดไทยยกฐานะ ต.กุยบุรีเป็นกิ่งอ.กุยบุรี และในวันที่ 19 กรกฎาคม 2506 ได้รับการยกฐานะเป็นอำเภอกุยบุรี วันที่ 19 มกราคม 2539 กระทรวงมหาดไทยประกาศจัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลขี้นทั่วประเทศไทย 2,143แห่ง มีผลทำให้สภาตำบลกุยบุรีได้รับการยกฐานะเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลกุยบุรี ที่ทำการองค์การบริหารส่วนตำบลกุยบุรี เลขที่ 825 ตำบลกุยบุรี อำเภอกุยบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ได้รับการจัดตั้งตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เมื่อ พ.ศ.2539 มีเนื้อที่ประมาณ 53.15 ตารางกิโลเมตร หรือ ประมาณ 33,219 ไร่ ห่างจากที่ว่าการอำเภอกุยบุรี ประมาณ 5.5 กิโลเมตร ห่างจากจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ตามถนนเพชรเกษมประมาณ 33.5 กิโลเมต
ภาพถ่าย
๓ ภาพของหญิงสาวชาวกุยบุรีในสมัยช่วงปี ๒๔๙๘-๒๕๐๓ ถ่ายบริเวณป้ายสถานีรถไฟกุย ซึ่งก่อนหน้านั้นเคยใช้คำว่า “กุ๊ย” แปลว่าผี แล้วเปลี่ยนมาเป็น “กุย”จนถึงยุคปัจจุบันเป็น สถานีรถไฟ “กุยบุรี”